اختلال تغذیه‌ای به شرایطی گفته می‌شود که در نتیجه تغذیه نامناسب یا ناکافی ایجاد شده و بر عملکرد طبیعی بدن تأثیر می‌گذارد. این اختلال می‌تواند ناشی از کمبود یا اضافه مصرف مواد غذایی، عدم تعادل در مواد مغذی یا مشکلات جذب و متابولیسم باشد. در این حالت، بدن قادر به حفظ سلامت و عملکرد طبیعی خود نیست و سیستم‌های مختلف، به ویژه گوارش و ایمنی، تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
اختلال‌های تغذیه‌ای شامل کم‌خوری، پرخوری، سوءتغذیه و اختلال در جذب و استفاده از مواد مغذی هستند. علائم معمول می‌تواند شامل ضعف جسمانی، کاهش وزن یا افزایش غیرطبیعی وزن، خستگی مداوم، مشکلات پوستی و ضعف سیستم ایمنی باشد. این اختلال‌ها اغلب با تغییرات رفتاری و روانی نیز همراهند، زیرا تغذیه مستقیم بر سلامت روان و انرژی بدن تأثیر می‌گذارد.
اختلال تغذیه‌ای اگر درمان نشود، می‌تواند باعث آسیب جدی به اندام‌ها، کاهش کیفیت زندگی و حتی مرگ شود. تشخیص زودهنگام و اصلاح رژیم غذایی، مکمل‌های مورد نیاز و درمان‌های پزشکی و روانشناختی نقش حیاتی در بهبود وضعیت دارند. درک ماهیت این اختلال و توجه به نشانه‌های اولیه آن، کلید پیشگیری از پیامدهای جدی و بلندمدت است.
