کندوپاش کاتدی

گاز داخل لوله باید خالص نگه داشته شود تا خواص مورد نظر حفظ شود. حتی مقدار کمی ناخالصی می‌تواند به‌طور چشمگیری خواص لوله را تغییر دهد. وجود گازهای غیر خنثی به‌طور کلی باعث افزایش ولتاژ شکست و سوختن می‌شود. وجود ناخالصی‌ها را می‌توان با تغییر در رنگ درخشش گاز مشاهده کرد. نشت هوا به داخل لوله باعث وارد شدن اکسیژن می‌شود که بسیار الکترونگاتیو بوده و از تولید بهمن‌های الکترونی جلوگیری می‌کند. این باعث می‌شود ترشحات، رنگ پریده، شیری یا قرمز به نظر برسد. رد بخارهای جیوه مایل به آبی می‌درخشند و رنگ گاز اصلی را پنهان می‌کنند. بخار منیزیم ترشحات را سبز رنگ می‌کند. برای جلوگیری از خروج گاز از اجزای لوله در حین کار، قبل از پر کردن با گاز و آب‌بندی نیاز به حرارت دهی است. گاز زدایی کامل برای لوله‌های با کیفیت بالا مورد نیاز است. حتی به اندازه torr (≈۱ μPa)10−8 اکسیژن برای پوشاندن الکترودها با لایه اکسید تک مولکولی در چند ساعت کافی است. گازهای غیر خنثی را می‌توان بوسیله گیرنده‌های مناسب حذف کرد. برای لوله‌های حاوی جیوه، باید از گیرنده‌هایی استفاده شود که با جیوه، آمالگام تشکیل نمی‌دهند (مثلاً زیرکونیوم، اما نه باریم). کندوپاش کاتدی ممکن است عمداً برای گرفتن گازهای غیر خنثی استفاده شود. برخی از لوله‌های مرجع برای این منظور از کاتدهای مولیبدن استفاده می‌کنند.

از کندوپاش کاتدی در Time Totalizer استفاده می‌شود، یک زمان‌سنج فلز-بخار مبتنی بر کولومتر که در آن فلز پراکنده شده بر روی یک عنصر کلکتور رسوب می‌کند که مقاومت آن به آرامی کاهش می‌یابد.