معنی چراغ تپه

لغت نامه دهخدا

چراغ تپه. [ چ ِ ت َ پ ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان احمدآبادبخش تکاب شهرستان مراغه که در 32هزارگزی شمال خاوری تکاب و 6هزارگزی راه ارابه رو نصرت آباد به تکاب واقعشده، کوهستانی و مالاریائی است و 611 تن سکنه دارد. آبش از چشمه سارها، محصولش غلات، بادام، حبوبات و کرچک، شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی جاجیم بافی و راهش مالرو است در دو محل بفاصله دو هزار متر بنام «چراغ تپه بالا و پائین » مشهور و سکنه «چراغ تپه پائین » 104 نفر است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان احمد آباد بخش تکاب شهرستان مراغه.

جمله سازی با چراغ تپه

تپه نعمت الهی مربوط به دوره نوسنگی بدون سفال است و در شهرستان نورآباد، بخش مرکزی، روستای چراغ واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۲۵۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

تپه چراغ مربوط به هزاره اول قبل از میلاد - سدهٔ ۶ تا ۸ ه.ق است و در شهرستان شاهین دژ، بخش مرکزی، دهستان محمودآباد، روستای ساروجه سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۷۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

گزارش محتوای نامناسب