معنی پیکار ساختن

لغت نامه دهخدا

پیکار ساختن. [ پ َ / پ ِ ت َ ] ( مص مرکب ) ترتیب جنگ دادن. رزم بنیاد کردن. حرب آغازیدن:
نشان ده که پیکار سازم بدوی
میان یلان سرفرازم بدوی.فردوسی.بکش هرکه پیکار سازد به ده
همه کهترانند یکسر، تو مه.فردوسی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ترتیب جنگ دادنرزم بنیاد کردن: نشان ده که پیکار سازم بدوی میان یالن سر فرازم بدوی. ( شا. لغ. )
ترتیب جنگ دادن رزم بنیاد کردن

جمله سازی با پیکار ساختن

کانون کارآموزی کشور: در سال ۱۳۳۷ به ریاست عالیهٔ فرح پهلوی گشایش یافت. کانون کارآموزی کشور، برای نگهداری و آموزش و پرورش شهروندان مستمند کشور و در راه پیکار با بیکاری و ولگردی و گدایی و آماده ساختن آن‌ها برای آغاز به پیشه‌ای که در کانون آموخته‌اند، بنیان‌گذاری شد.

گزارش محتوای نامناسب