هزار استین

هم دست هزار آستینی هم صدر هزار آستانه

هزار آستین بادت و جبه صد گراز در بود گوی جیبت رسد

گر هزار آستین برافشانی ندهندت زیاده از روزی

منت او راست هزار آستین بر کمر کوه و کلاه زمین