مدح به معنای تعریف و تمجید از فرد یا موضوعی خاص است. به عبارت دیگر، مدح به ستایش و تقدیر از ویژگیها و خصوصیات مثبت یک شخص، گروه یا موضوع اشاره دارد. در ادبیات و شعر، مدح به عنوان یک سبک ادبی شناخته میشود که در آن شاعر به ستایش و تعریف از یک فرد یا موضوع میپردازد. مدح در فرهنگ ایرانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در گذشته، شاعران بسیاری به مدح شاهان، پادشاهان و شخصیتهای برجسته میپرداختند و این نوع شعر به عنوان ابزاری برای ابراز قدردانی و احترام به افراد مهم شناخته میشد. در زبان فارسی، واژههای مترادف با مدح شامل ستایش، آفرین، تمجید، ثنا، تعریف و تحسین هستند. به عنوان نمونه، شعر «ای ایران، ای از قدیم تا به امروز» یک نمونه بارز از مدح به شمار میآید که در آن شاعر به ستایش ایران به عنوان کشوری قدرتمند و باستانی میپردازد.
مدحت ارا
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
جمله سازی با مدحت ارا
چون وزیر و میر و مستوفی تو باشی کی بود مدحت آرای وزیر و میر و مستوفی ذمیم