دانشنامه اسلامی
وطن اصلی وی سیستان خراسان بود. جد اعلای وی، حکیم محمد کاظم خان از خراسان به کابل هجرت کرده بود.وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی (صرف، نحو، منطق و فارسی) نزد علمای مشهور آن زمان، به علم طب علاقمند شد و طب را نزد حکیم نور الاسلام فراگرفت. حکیم نور الاسلام، شاگرد استاد حکیم اسد علی و ایشان نیز شاگرد استاد میرهاشم، ملقب به حکیم معتمد الملوک سید علوی خان، بود.
فعالیت ها
حکیم اعظم در ۲۲ سالگی تحصیلات طب را به اتمام رساند و از آن پس تا پایان عمر بدین خدمت مشغول بود. خدمات شایان وی به علم پزشکی تا حدی است که در میان متاخران کمتر کسی مانند او یافت می شود.او پس از تکمیل تحصیلات خود در سال ۱۲۵۰ ق رامپور را ترک کرد و به «بهوپال» هجرت نمود و در آنجا با نواب جهانگیر محمد خان وابستگی و الفتی به هم زد. نواب جهانگیر وی را در سال ۱۲۵۲ ق به عنوان «ناظم جهان» ملقب ساخت.
وفات
وی، پس از درگذشت نواب جهانگیر، از بهوپال به «مالوه» رفت و در آنجا با «مهاراجه تکوجی راؤیگر» آشنا شد و به لقب «مسیح مالوه» شهرت پیدا کرد و در همانجا به سال ۱۳۲۰ ق مطابق با ۱۹۰۲ م درگذشت.
← مدت عمر
...
