لغت نامه دهخدا
( فسادآور ) فسادآور. [ ف َ / ف ِ وَ ] ( نف مرکب ) سبب فساد. موجب فساد. تباه کننده.
فساد اور
فرهنگ فارسی
( فساد آور ) سبب فساد. موجب فساد
جمله سازی با فساد اور
💡 دوناتلو، بدون روحش که توسط آمارا گرفته شد، هیچ مانعی طبیعی در برابر تأثیر فساد آور لوح ها ندارد.
