سوز و بریز

منظره اى پر سوز و گداز بود. زن ها همه گريستند و امام نيز با آنها گريست. (50)

زین جهان بیرون نشد تا چشم او او را ندید سر چو شیر عود سوز و تن چو پیل پرنیان

نسبتی میداشت با من شمع در سوز و گداز گر دل بریان و چشم اشکباری داشتی

اگر شور و شوق و سوز و گداز قلب زنده اى را مى شكافت بى ترديد قلب من تاكنونشكافته شده بود.

عاشقان حضرت او را نیازی دیگر است عشق او را آتش و سوز و گدازی دیگر است

در هوای ماه رخسار تو شبها تا بروز همچو شمع استاده ام از گریه و سوز و گداز