حجاج بن بکر

از جمله، حجاج بن يوسف ثقفى را كه از ميان برنده اصلى فتنه زبيريان بود، بر حجازحكومت داد. پيش از حجاج، طارق بن عمر كه در سابق غلام عثمان بن عفان بود بر مدينهحكومت داشت. ولى عبدالملك، وى را عزل و حجاج را به جاى وى منصوب كرد.

مالك بن انس در مورد مسلمانان خارج از مدينه تصريح مى كند: ((درباره مردم خارج ازمدينه بر اساس احكام صادره از سوى شاهانعمل مى شود.)) درباره اصرار خلفا و ديگران، ازقبيل مروان حكم و حجاج بن يوسف در مخالفت با احكام پيامبر اكرم (ص ) در آينده مطالببيشترى بيان خواهيم كرد.

عبدالملك حجاج بن يوسف ثقفى را ماءموريت داد كه با عبدالله بن زبير كه در شهر مكهسكنى داشته و اهل مكه او را بيعت كرده بودند، بجنگد. و حجاج لشكر بسوى مكه حركت دادهو شهر مكه را محاصره نمود، و سپس با منجنيق خانه كعبه را سنگسار نمود، و در نتيجه اينفعاليت: عبدالملك حكومت عراق را باو وا گذاشت. و حجاج در زمان حكومت خود باندازهمرتكب ستمگرى و تجاوز و قتل شد كه قلم از نوشتن آن ها عاجز است.(45)

آورده اند كه حجاج بن يوسف - عليه اللعنة -، سعيد جبير را بردار كردهبود. گفت: اى شقى (683)! خود را چگونه مى بينى در اين دار؟ گفت: شقى تويى نهمن. من در چهارم نعمتم كه شكر آن بر من واجب است: