جای کسی نگه د

جای کسی نگه داشتن. [ ی ِ ک َ ن ِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از قائم مقام کسی بودن. جای کسی گرفتن:
صبا در آن سر زلف ار دل مرا بینی
ز روی لطف بگویش که جا نگهدارد.حافظ ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ).رجوع به جای کسی گرفتن شود.

💡 دلم ببرد و به جان زینهار می‌ندهد کسی به شهر شما این کند به جای کسی

💡 به غیر هندوی خال تو ای بهشتی‌روی نداده جای کسی در بهشت هندو را

💡 بر سر ما بگزیدی تو بهر جای کسی ما کسی را نگزیدیم بجای تو هنوز

💡 آنم که ببزم کسم آهنگ نبودست در پهلوی من جای کسی تنگ نبودست

💡 شد جای کسی خاک مدینه که نشاید جز قمه عرش از شرفش جای مدینه

💡 از غم روی زمین تنگ نگردد صائب گرچه در سینه عاشق نبود جای کسی