توفیق شاهزاده محمد بشیرالدین

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] توفیق شاهزاده محمد بشیرالدین (د ۱۲۹۲ق/۱۸۷۷م)، پسر سلطان شکرالله پسر تیپوسلطان، شاعر پارسی گوی شبه قاره هند بوده است.
وی پس از کشته شدن تیپوسلطان در جنگ با انگلیسی ها در ۱۲۱۳ق، همراه خانواده اش به کلکته تبعید، و در مالی گنج مستقر شدند. توفیق نیز فرصت را غنیمت شمرد و در آن جا به تحصیل پرداخت و در مدتی کوتاه مانند پدرش به استادی رسید.
صبا، محمدمظفرحسین، تذکره روز روشن، ج۱، ص۱۸-۱۹، به کوشش محمدحسین رکن زاده آدمیت، تهران، ۱۳۴۳ش.
۱. نهال خیال، مثنوی فارسی که بارها به چاپ رسیده است.
عبدالسبحان، «نفوذ حافظ در بنگاله»، مجموعه سخنرانی های نخستین سمینار پیوستگی های فرهنگی ایران و شبه قاره هند، ج۱، ص۴۱۲، اسلام آباد، ۱۳۷۲ش، ج۱.
(۱) صبا، محمدمظفرحسین، تذکره روز روشن، به کوشش محمدحسین رکن زاده آدمیت، تهران، ۱۳۴۳ش.(۲) عبدالسبحان، «نفوذ حافظ در بنگاله»، مجموعه سخنرانی های نخستین سمینار پیوستگی های فرهنگی ایران و شبه قاره هند، اسلام آباد، ۱۳۷۲ش، ج۱.(۳) حبیب الرحمان، حکیم، ثلاثه غساله، ترجمۀ عارف نوشاهی، لاهور، ۱۳۶۸ش/۱۹۸۹م.(۴) هدایت، محمود، گلزار جاویدان، تهران، ۱۳۵۳ش.

جمله سازی با توفیق شاهزاده محمد بشیرالدین

بعد از جلوس محمد شاه به سال ۱۲۵۰ ه‍. ق، علی‌آبادی در شوال آن سال مأمور شد از شاهزاده محمد قلی میرزا ملک آرا، فرماندار مازندران، که به تهران احضار شده و بیم آن می‌رفت که سرکشی کند، استقبال نماید. او مأموریت خود را به خوبی انجام داد و بعد مأمور شیراز شد. در آنجا با وصال شیرازی الفت یافت و پس از سه سال به علت بیماری با اجازه شاه به تهران بازگشت و چندی نگذشت که دچار سکته و خانه‌نشین شد و به فلج پا و نابینایی گرفتار بود تا در جمادی الثانی سال ۱۲۵۶ ه‍.ق درگذشت.
نام این روستا برگرفته از دو کلمه بن به معنی ریشه و کلمه پیر در زبان محلی به معنای امامزاده تشکیل شده‌است. امامزاده‌ شاهزاده محمد، در این روستا قرار دارد، این روستا دارای جمعیتی در حدود صدوبیست نفرو ۴۰ خانوار است.[نیازمند منبع] اهالی این روستا به کشاورزی و دامداری مشغول می‌باشند، اهالی این روستا به دو زبان لری و ترکی سخن می‌گویند. طایفه گشتاسب و کشکولی از طوایف این روستا هستند.این روستا دارای مناطقی بسیار دیدنی است.