تغ و لغ

عبارت «تغ و لغ» در زبان عامیانه و میان مردم دو معنای اصلی و متداول دارد که برای توصیف کیفیت یا وضعیت چیزی به کار می‌رود و نشان‌دهنده ضعف یا کاستی در آن است.

توضیح معانی

غیر محکم: اولین معنی اشاره به چیزی غیر محکم و سست دارد. وقتی گفته می‌شود چیزی تغ و لغ است، منظور این است که آن چیز استحکام لازم را ندارد، شکننده و ناپایدار است و نمی‌توان به آن اعتماد کرد یا روی آن حساب ویژه‌ای باز کرد. این حالت درباره اشیاء، ساختارها یا حتی رفتارها و تصمیماتی به کار می‌رود که پایدار و قوی نیستند و ممکن است به راحتی دچار آسیب یا شکست شوند.

بی‌رونق: دومین معنی تغ و لغ بیانگر بی‌رونقی و کم‌جانی است. وقتی چیزی را تغ و لغ می‌نامند، منظور این است که آن چیز جذابیت، نشاط یا حالت زنده و پویا ندارد و ظاهری کم‌جان، بی‌روح و خسته از خود نشان می‌دهد. این کاربرد بیشتر درباره ظاهر و کلیت حال چیزی به کار می‌رود که فاقد رونق و جاذبه لازم است.

لغت نامه دهخدا

تغ و لغ. [ ت َغ ْ غ ُ ل َ ] ( ص مرکب،از اتباع ) در تداول عامه غیرمحکم ( آلتی از آلات ). ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). سست و بی استحکام: بین دو تعطیل ادارات تغ و لغ میشود. || بی رونق. خالی از اسباب. سخت کاسد و بی مشتری ( بازار ): دکانی تغ و لغ و بی فروختنی. بازاری تغ و لغ؛ کاسد و بی مشتری و بی مردم و آمد و شد. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

در تداول عامه غیر محکم بی رونق