بیهوده خواری

لغت نامه دهخدا

بیهوده خواری. [ دَ / دِ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) حالت و کیفیت و صفت بیهوده خوار. کنایه از اسراف وخرج بیجا کردن. ( ناظم الاطباء ). اسراف و ولخرجی و هرزه خرجی. تبذیر. باددستی. ( ناظم الاطباء ):
چنان نیز یکسر مپرداز گنج
که آیی ز بیهوده خواری برنج.نظامی.|| اوباشی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت و صفت بیهوده خوار. کنایه از اسراف و خرج بیجا کردن. اسراف و ولخرجی و هرزه خرجی. تبذیر. باد دستی.

جمله سازی با بیهوده خواری

ای دل منیوش از آن صنم دلداری بیهوده مفرسای تن اندر خواری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
رویت یعنی چه؟
رویت یعنی چه؟
چیست یعنی چه؟
چیست یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز