لغت نامه دهخدا بی سرافسار. [ س َ اَ ] ( ص مرکب ) بی مهار. گسسته مهار.سرخود. بدخوی. ( ناظم الاطباء ). || بدوضع. ( آنندراج ). || بدتربیت. ( ناظم الاطباء ). || نااهل. ( آنندراج ). || نالایق. ناقابل. || نامقید. ( آنندراج ). || تنبل و کاهل. || غافل. ( ناظم الاطباء ).
