الم الم

تن چون الم مشکل جان مانده حزین- تا روز شمار دانم شرف این دل اهلی بیقین- از دولت یار

کی ز جور دهر کم فرصت الم داریم ما چون تو را داریم از دشمن چه غم داریم ما

در جنون هم دستگاه‌ کلفت ما کم نشد ناله عریان است و دارد صد الم در آستین

نادان که از حقیقت آن آگهی نیافت پیوسته سینه پر الم و دیده پر نم است

اعدای تو را عمر ابد باد ولیکن با فاقه و فقر و الم و محنت زندان