استعانت از خدا به معنای طلب کمک و یاری از خداوند در کارها و مشکلات زندگی است. انسانها در مواجهه با سختیها، نیازها و تصمیمگیریهای مهم، ممکن است احساس ضعف و ناتوانی کنند. در این لحظات، رجوع به خداوند و درخواست کمک از او، نوعی تکیهگاه معنوی ایجاد میکند و آرامش خاطر به انسان میبخشد. استعانت، نشاندهندهی اعتقاد و اعتماد فرد به قدرت الهی و ایمان او به حکمت خداوند است.
استعانتکنندگان از خدا، کسانی هستند که نه تنها در دعا و نیایش، بلکه در رفتار و تصمیمات خود نیز، خداوند را محور زندگی خود قرار میدهند. این افراد تلاش میکنند در مسیر درست حرکت کنند و از خطا و گناه دوری کنند، زیرا میدانند که کمک الهی تنها شامل کسانی میشود که به اصول و اخلاق الهی پایبند هستند. آنان به جای اعتماد کامل به تواناییهای محدود خود، به قدرت بینهایت خداوند توکل میکنند و در هر شرایطی به او پناه میبرند.
استعانت از خداوند نه تنها باعث آرامش روحی و روانی میشود، بلکه قدرت تصمیمگیری و مقاومت در برابر مشکلات را نیز افزایش میدهد. افراد مؤمن با یاد خدا و استعانت از او، از اضطراب و نگرانی دوری میکنند و امید و اعتماد به آینده در دلشان تقویت میشود. در نتیجه، استعانتکنندگان از خدا، نمونهای از زندگی متعادل، پرامید و الهامبخش هستند که میتوانند الگوی دیگران در مواجهه با سختیها باشند.