دانشنامه اسلامی
سعد، پسر مالک بن سنان بن ثعلبة بن عبید بن الابجر مشهور به ابوسعید خدری از بزرگان قبیله خزرج ده سال پیش از هجرت در مدینه به دنیا آمد. خدره لقب گروهی از انصار خزرجی بود.
ابن عبد البر، ابو عمر یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ج۲، ص۶۰۲، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، ط الاولی، ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
ابوسعید سیزده ساله بود که برای شرکت در جنگ احد خود را به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) معرفی کرد و با وجود اصرار پدرش، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سبب خردسالی، او را بازگردانید. در روز احد پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) زخمی شد و هنگام بیرون آوردن دو حلقه مغفر که در گونه های آن حضرت فرو رفته بود، خون زیادی بیرون جهید. مالک بن سنان محل زخم را با دهان خود می مکید و خون را بیرون می ریخت، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمود: هر کس دوست دارد به کسی نگاه کند که خون او با خون من آمیخته شده است، به مالک بن سنان بنگرد، خون هر کس با خون من تماس گیرد، آتش جهنم به او نخواهد رسید. وی از جمله کسانی بود که در نبرد احد جانانه از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) دفاع کرد.
واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، ج۱، ص۲۴۷، تحقیق مارسدن جونس، بیروت، مؤسسة الاعلمی، ط الثالثة، ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
او را از فقهای مشهور زمان عمر دانسته اند.
یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۶۱، بیروت، دار صادر.
...
