لغت نامه دهخدا
- صیغه «بلعته ُ» ی آن را خواند؛ آن را به حلق فروبرد. ( فرهنگ فارسی معین ).
- || در تداول عامیانه، آن را برخلاف حق تصرف کرد و بالا کشید. ( فرهنگ فارسی معین ).
بلعته
- صیغه «بلعته ُ» ی آن را خواند؛ آن را به حلق فروبرد. ( فرهنگ فارسی معین ).
- || در تداول عامیانه، آن را برخلاف حق تصرف کرد و بالا کشید. ( فرهنگ فارسی معین ).
جمله سازی با بلعته
حاطب بن ابى بلعته پس از تحويل گرفتن هدايا به سوى مدينه حركت نمود و در ميان راه، دين اسلام را پذيرفته و به مسلمانى درآمدند، ولى برادرشان ((مايور)) بر كيش خودباقى ماند، تا اين كه در مدينه به دست پيامبر صلى الله عليه و آله مسلمان شد.(174)
در آن بين حاطب بن ابى بلعته يكى ازياران رسول خداصلى الله عليه و آله و از اهل بدر و همان كه نامه حضرت را به پادشاه مصر برده بود، اشتباه عجيبى كرد و به اهل مكه نوشت: رسول خدا در فلان روز به مكه لشكركشى خواهد كرد بيدار باشيد. درتفسير على بن ابراهيم نقل شده: قريش از خانواده حاطب كه در مكه بودند خواستند كه به حاطب نامه نوشته و جريان را جويا شوند، وى نيز در جواب آنها چنين نامه اى نوشت.