لغت نامه دهخدا اغضب. [ اَ ض َ ] ( ع اِ ) مابین نره تا ران. ( منتهی الارب ). از مابین نره تا ران. ( ناظم الاطباء ). مابین شرم تا ران. ( یادداشت بخط مؤلف ).
جمله سازی با اغضب ((لا تبغضوا على، من اغضب عليا فقد اغضبنى، و من اغضبنى فقد اغضب الله )) الف محبت الهى؛ قال رسول اللّه: وجبت محبة الله على من اغضب فحلم
