ابوالرشید

ابوالرشید. [ اَ بُرْ رَ ] ( اِخ ) ثویب بن البکائی. محدث است و خالدبن صبح از او روایت کند.
ابوالرشید. [ اَ بُرْ رَ ] ( اِخ ) مبشربن احمدبن علی بن احمدبن عمرو. رجوع به مبشر... شود.

محدث است

💡 از علمای مشهور شیعه که همعصر سلاطین سلجوقی (عراق عجم) بودند می‌توان به شیخ طبرسی (ابوعلی فضل بن حسن) و صاحب تفسیر مجمع البیان اشاره کرد. همچنین ابوالفتوح رازی (جمال الدین حسین بن علی)، تفسیر روض الجنان و روح الجنان را تألیف کرد که از حیث اشتمال بر فواید لغوی و دستوری و نثر ساده‌ای که دارد حائز اهمیت بسیار است. در سال ۵۵۵ه. ق فردی به نام شهاب الدین تواریخی که خود نخست شیعه بود اما به مذهب سنت (شافعی) گروید، کتابی به نام بعض فضائح الروافض، در طرد و طعنه به مذهب شیعه تألیف کرد. او در ری اقامت داشت و از معاصران سلطان محمد بن محمود سلجوقی (۵۴۷–۵۵۴ه. ق) بود. با انتشار این اثر ضد شیعی، یکی از علمای بزرگ شیعه به نام نصیرالدین ابوالرشید عبدالجلیل قزوینی رازی در حدود سال ۵۶۰ه. ق، کتابی در رد کتاب تواریخی نگاشت که به بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض مشهور است. کتاب رازی به سرعت مشهور شد و همواره مورد استفاده مؤلفان شیعه قرار گرفت.