معنی قونه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( قونة ) قونة. [ ق َ ن َ ] ( ع اِ ) پاره ای از آهن و روی که بدان آوند را پیوند کنند. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). ج، قُوَن. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

پاره از آهن و روی که بدان آوند را پیوند کنند.

جمله سازی با قونه

نيروى مجاهدان در جبهه شعيبيه 1800 تن و در منطقه قرن 40000 نفر بود. رهبرانمردمى مجاهدان را در سه جبهه مستقر كرده بودند: جبهه مركزى قونه به فرماندهى شيخ‌الشريعه اصفهانى، مهدى حيدرى، مصطفى كاشانى. جبهه راست شعيبيه به رهبرىمجتهدانى مانند سيد محمد سعيد حبوبى، سيد محسن حكيم و باقر حيدر؛ جبهه پشت، هويزهبه رهبرى حضرات آيات مهدى خالصى، محمد خالصى، جعفر شيخ راضى، عبدالكريمجزايرى و عيسى كمال الدين.(562)

گزارش محتوای نامناسب