فقولا

227- ((... فقولا له قولا لينا لعله يتذكر او يخشى. با اوكمال آرامى و نرمى سخن بگوييد، باشد كه متذكر شود يا از (نافرمانى ) خدابترسد))؛ (طه / 44).

نـخـسـت بـه عـنـوان مـقـدمـه مى فرمايد: اكنون كه همه چيز روبراه است به سراغ فرعونبـرويـد، و بـه او بگوئيد ما رسول پروردگار جهانيان هستيم (فاتيا فرعون فقولا انارسول رب العالمين ).

آرى اين بزرگواران پيرو تعليم و تربيتى بودند كه بهترين گفتار و زيباترين ادبرا تلقينشان مى كرد و از همين تعليم الهى است دستورى كه به موسى و هارون داده وفرموده: (اذهبا الى فرعون انه طغى، فقولا له قولا لينا لعله يتذكر او يخشى ).

پس در جمله (فاتياه فقولا انا رسولا ربك ) ماءمور شده اند خود را به عنوان فرستادهپروردگار وى به وى معرفى كنند،

طريقه و شيوه موعظه كردن، در قرآن بيان شده است. وقتى موسى و هارون ماءمور شدندكه براى ارشاد و هدايت فرعون بروند؛ به آن ها گفته شد: فقولا له قولاً لينا لعلهيتذكر او يخشى (144) يعنى وقتى با فرعون روبرو شديد با او به نرمىسخن بگوييد شايد متذكّر شود و از عاقبت كار خود بترسد.