غم پرورد

ای وصالت آرزوی جان غم پرورد من در فراقت شد بگردون آه دودآلود من

شد جان غم پرورد من دور از مه شبگرد من بهر علاج درد من باید مسیحای دگر

بادم سرد و رخ زرد و دل غم پرورد نتوانم که دمی درد تو پنهان دارم

عاشقان دردش طلب دارم مرا همدرد کیست آنکه دارد در غم او جان غم پرورد کیست

ای ز عشقت صد بلا بر جان غم پرورد من کرده آشوب غمت تاراج خواب و خورد من

نگه از گوشه چشمان او مستانه می خیزد برای پرسش دلهای غم پرورد می آید