عنان گسسته

ربوده است ز من اختیار، جذبهٔ بحر عنان گسسته‌تر از رشته‌های بارانم

از ره مرو به زینت دنیا کز این بساط گوهر عنان گسسته تراز ژاله می رود

خرمن عنان گسسته در آید به خانه اش مردانه گر به دانه زند مور پشت دست

آنگه که عنان گسسته شد توسن نفس چون؟ باز کشد عنان او صبر و شکیب

ز فکر پوچ درین شوره زار بی حاصل عنان گسسته تر از موجه سیراب شدم

رسید سیل علایق عنان گسسته و، هست متاع دل نکشیدن به یک کنار غلط!