لغت نامه دهخدا سخن پروری. [ س ُ خَم ْ پ َرْ وَ ] ( حامص مرکب ) عمل سخن پرور. شاعری: دلم بازبان در سخن پروری چو هاروت و زهره به افسونگری.نظامی.
جمله سازی با سخن پروری کنون بر بساط سخن پروری زنم کوس اقبال اسکندری کشیده دمش طوطیان را به دام سخن پروری طوطیا نوش نام بهر مکان که سخن پروری نهاد قدم در آن مکان نرود جز مناقب تو مقال ارباب فضل را ز سخن پروری چه فخر اصحاب علم را بزبان آوری چه کار