دواله

لغت نامه دهخدا

دواله. [ دَ / دُ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) تسمه ای که بدان قمار بازند. ( از برهان ). نام بازی است. ( فرهنگ جهانگیری ). به معنی دویره است. ( فرهنگ اوبهی ).
دواله. [ دَ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) دارویی است خوشبوی و آن اشنان است که در مشک خشک کنند. شیبة العجوز. ( از برهان ).اسم فارسی اشنه است. ( تحفه حکیم مؤمن ). چیزی است سپید مانند رگ پوست کنده که بر درخت بلوط و صنوبر و جز آن متکون می شود و می پیچد. عربی آن اشنه است. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). اشنه و صاحب ذخیره آن را در شمار عطرها آورده است. ( یادداشت مؤلف ). معروف است درزمین توران و مغان بسیار است و بر روی زمین افتاده می باشد بی آنکه به جایی متعلق باشد. ( نزهة القلوب ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - تسمه ای که بدان قمار بازند ۲ - دارویی است خوشبو و آن اشنان است که در مشک خشک کنند شیبه العجوز.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:پیچک

جمله سازی با دواله

تپه دواله مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان تاکستان، بخش ضیاءآباد، روستای قلعه جوق واقع شده و این اثر در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۰۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این شهر مرکز ایالت سائو پائولو و از مراکز مهم فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در برزیل و فراسوی آن است و بناها، پارک‌ها و موزه‌های مهمی چون یادمان آمریکای لاتین، موزه زبان پرتغالی، موزه هنر سائو پائولو و پارک ایبیراپوئرا را در خود جای داده‌است. تعدادی از بلندترین ساختمان‌های برزیل نیز ازجمله میرانته دواله، ایتالیا، آلتینو آرانتس، و برج شمالی آنسکوم در سائو پائولو قرار دارند.
بنی دواله (به عربی: بنی دوالة) یک شهرداری در الجزایر است که در استان تیزی وزو واقع شده‌است.
اگرچه رای تو بودی بیاض عارض مشرق بخاصیت ندمیدی ز شب دواله سودا
این گونه با طولی معادل ۱۲ الی ۱۵ متر، و وزن حدودی ۷۵۰ کیلوگرم، بیش از ۱۰ درصد از اندازهٔ نمونه دیگر این خانواده یعنی سرپاور غول، بزرگ‌تر است. سرپاور عظیم درندهٔ مهاجم و مجهز به منقار برنده و چنگال چرخان تیغه مانند در انتهای دواله‌هایش (شاخک‌های طنابی‌اش)، در عمق زیاد زندگی می‌کند و به ندرت با دریانوردان روبه‌رو می‌شود.
دواله علیا، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه ایران است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
روزگار
روزگار
امجق
امجق
چوسی
چوسی
تزویر
تزویر