دشتم

در چمن معذور داریدم اگر گردم ملول نغمه‌سنج کوه و دشتم از گلستان نیستم

حسرتی در پرده نومیدی دل دشتم سوختنها چون سپند آخر به فریادم رسید

سرگشته چنان بکوه و دشتم بیتو کز لیلی مجنون وز شیرین فرهاد

نه وحش دشتم و نه دام کهسار که بی دام اندر این دشتم گرفتار

یاد چشم تو ز آوارگیم غافل نیست گرد این دشتم و دارم ز غزالان مددی