لغت نامه دهخدا
خلوت سگال. [ خ َل ْ وَس ِ ] ( نف مرکب ) آنکه در خلوت می اندیشد. خلوت گزین. آنکه در خلوت با خدای خود سر و سری دارد:
که چندین سخنهای خلوت سگال
حوالت مکن بر زبانهای لال.نظامی.
خلوت سگال. [ خ َل ْ وَس ِ ] ( نف مرکب ) آنکه در خلوت می اندیشد. خلوت گزین. آنکه در خلوت با خدای خود سر و سری دارد:
که چندین سخنهای خلوت سگال
حوالت مکن بر زبانهای لال.نظامی.
آنکه در خلوت می اندیشد خلوت گزین
💡 که چندین سخنهای خلوت سگال حوالت مکن بر زبانهای لال