حلال پوشی

{solvation} [شیمی، مهندسی بسپار] پوشاندن یون های موجود در محلول با حلاّلی به جز آب

حلال پوشی ( به انگلیسی: Solvation ) در علم شیمی و در مبحث محلول ها کاربرد داشته و عبارت است از فرایند احاطه شدن مولکول ها یا یون های ماده حل شده به وسیله مولکول ها یا یون های ماده حلّال. آبپوشی نوع خاصی از این فرایند است که عبارت است از حل شدن ماده ای در آب مانند حل شدن نمک طعام در آب.

💡 نیروی دافعه الکتروستاتیک در زمانی که پروتئین در آب حل می‌شود نیز شکل می‌گیرد. آب به دور باقیمانده‌های اسید آمینه‌ای آبدوست در سطح پروتئین، یک لایه حلال پوشی ایجاد می‌کند. آب یک گرادیان غلظت در اطراف پروتئین ایجاد می‌کند به طوری که در سطح پروتئین، بیشترین غلظت از آب وجود دارد. این شبکه آبی یک اثر تعدیلی در نیروی جاذبه بین پروتئین‌ها دارد.

💡 نمک سود کردن متداول‌ترین روش به منظور رسوب‌دهی پروتئین‌ها است. افزودن یک نمک خنثی مانند سولفات آمونیوم باعث فشرده شدن لایه حلال پوشی و افزایش برهمکنش پروتئین-پروتئین می‌شود. با افزایش غلظت نمک، بارهای سطحی پروتئین بجای این که با آب برهمکنش کنند وارد برهمکنش با نمک می‌شوند. در نتیجه بخش‌های آبگریز پروتئین در سطح قرار گرفته و باعث می‌شود پروتئین‌ها به یکدیگر چسبیده و رسوب کنند.