ثنا گوئی

ثنا گوئی به معنای ستایش و تمجید از دیگران است که در فرهنگ ایرانی و اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد. این عمل نه تنها به تقویت روابط اجتماعی کمک می‌کند، بلکه موجب افزایش اعتماد به نفس و انگیزه در افراد می‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، ثنا گوئی به عنوان یک ارزش مهم تلقی می‌شود و افراد را ترغیب می‌کند تا به یکدیگر احترام بگذارند و نقاط قوت و موفقیت‌های یکدیگر را مورد توجه قرار دهند. با این حال، ثنا گوئی باید با صداقت و از عمق دل انجام شود تا تأثیر مثبت آن به درستی احساس شود. در محیط‌های کاری و اجتماعی، ابراز تقدیر و تشکر از دیگران می‌تواند به ایجاد فضایی مثبت و سازنده کمک کند و موجب افزایش کارایی و همدلی در گروه‌ها شود. در نهایت، ثنا گوئی نه تنها نشانه‌ای از ادب و احترام است، بلکه راهی برای ترویج محبت و همکاری در جامعه به شمار می‌رود.

لغت نامه دهخدا

ثنا گوئی. [ ث َ ] ( حامص مرکب ) مدح. ستایشگری.

جمله سازی با ثنا گوئی

آفتاب است زیر سایه تو مر چو منشاه را ثنا گوئی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ارکان
ارکان
با دقت
با دقت
روز جاری
روز جاری
استیصال
استیصال