توبینگن

توبینگن. [گ ِ ] ( اِخ ) شهری است در آلمان غربی که بر کنار نکار واقع است و در حدود 36000 تن سکنه دارد. دانشگاه معروف آن در سال 1477 م. تأسیس یافته است. ( از لاروس ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ذیل «توبینکه » شود.

شهری در آلمان ( وورتمبرگ ) ۵۴٠٠٠ سکنه دانشگاه.
شهری است در آلمان غربی که بر کنار نکار واقع است. دانشگاه معروف آن در سال ۱۴۷۷ میلادی تاسیس یافته است.

توبینگن ( به آلمانی: Tübingen ) شهری است نسبتاً کوچک با دانشگاهی بزرگ که در جنوب غرب آلمان، ۳۰ کیلومتری جنوب غربی اشتوتگارت و در ایالت بادن - وورتمبرگ واقع شده است.
بر اساس آمار سال ۲۰۰۶ جمعیت شهر بالغ بر ۸۷۵۴۰ نفر است که از این میان حدود ۲۲۰۰۰ نفر دانشجو هستند. دانشگاه توبینگن از مهم ترین دانشگاه های آلمان است.
اواخر سده دوازدهم بود که گزاف فون توبینگن این شهر را بنا کرد و نزدیک صد سال بعد ( ۱۴۷۷ ) دانشگاه توبینگن به وسیلهٔ «گراف ابرهارد» ایجاد شد.
وقتی برلین در زیر بمباران هواپیمای متفقین می سوخت، اشیا پر ارزش موزه موقوفه اموال فرهنگی پروس در برلین را، به شهرهای کوچکتر آلمان منتقل کردند و از آن میان سهم عمده ای از کتاب های خطی به دانشگاه توبینگن رسید. با تمام شدن جنگ، بسیاری از اشیا موزه موقوفه اموال فرهنگی پروس به برلین بازگردانده شد، اما اهالی توبینگن، که به گنجی عظیم دست یافته بودند، سماجت کردند و حاضر نشدند کتاب های خطی را به موزه برلین پس بدهند و به این ترتیب توبینگن برای همیشه مالک تعداد زیادی کتب خطی شد. از چهارده هزار نسخه خطی موزه موقوفه اموال فرهنگی پروس که در توبینگن باقی ماند، تعداد قابل توجهی به کتب خطی اختصاص دارد. در سال ۱۹۵۶ نمایشگاهی از این کتب، در شهر توبینگن برگزار شد که در آن ۷۵ کتاب خطی فارسی به نمایش گذاشته شد.
از نقاط دیدنی شهر توبینگن، یکی کلیسای سن گئورگ است که در حدود پانصد سال پیش بنا شده است و دیگری قصر هومن توبینگن می باشد که تاریخ ایجاد ان به اواخر سده شانزدهم یا اوایل سده هفدهم می رسد.
توبینگن (منطقه). توبینگن ( منطقه ) ( به آلمانی: Tübingen ( region ) ) یک رگیرونگسبتسیرک در آلمان است که در بادن - وورتمبرگ واقع شده است.
توبینگن ۱٬۸۰۵٬۱۴۶ نفر جمعیت دارد.
توبینگن (ناحیه). توبینگن ( بخش ) ( به آلمانی: Tübingen ( district ) ) یک ناحیه در آلمان است که در توبینگن واقع شده است.

توبینْگِن (Tübingen)
نمایی از توبینْگِن
شهری در بادن ـ وورتمبرگِ آلمان، بر ساحل رود نکار، در ۳۰کیلومتری جنوب غربی اشتوتگارت. جمعیت آن ۸۳,۶۰۰ نفر (۱۹۹۴). دارای صنایع کاغذسازی و نساجی و تولید ابزار جراحی است. قدمت شهر به قرن ۱۱م باز می گردد؛ دانشگاه آن در ۱۴۷۷م تأسیس شد. زمانی از شهرهای آزاد امپراتوری بود. این شهر مرکز ناحیۀ اشغالی فرانسه در آلمان پس از جنگ جهانی دوم بود. قلعۀ عظیم کنت های کاخ نشین از قرن ۱۱م و ساختمان شهرداری آن نیز از قرن ۱۵م به جا مانده است. دانشگاه ابرهارد (۱۴۷۷م) دارای دانشکدۀ پزشکی و مدرسۀ الهیات از قرن ۱۹ است.

💡 در ابتدای قرن ۱۹ هم، این صومعه‌ها به قصر شکار پادشاهان منطقه وورتمبرگ تبدیل شد. پادشاه ویلهلم دوم وورتمبرگ تا زمان مرگش در سال ۱۹۲۱ در این منطقه زندگی کرد، و همسر او پرنسس شارلوت شامبورگ-لیپه نیز تا آخر عمرش در سال ۱۹۴۶ در این منطقه زندگی کرد. در سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۲ به مرکز وورتمبرگ-هوهنتسولرن. در ۱۹۷۴، ببنهاوزن به بخشی از شهر توبینگن تبدیل شد.

💡 در سال ۱۹۵۱ کرسی استادی درس اسلام‌شناسی و سامی‌شناسی را در دانشگاه توبینگن عهده‌دار شد. در سال ۱۹۶۸ بازنشسته شد و یوزف فان اس کرسی او را به دست آورد.

💡 بادن-وورتمبرگ به ۳۵ ناحیه و ۹ شهر مستقل تقسیم می‌شود که هر دو به ۴ رگیرونگسبتسیرک شامل فرایبورگ، کارلسروهه، اشتوتگارت و توبینگن تقسیم می‌شوند.

💡 پروژه باستان‌شناسی زاگرس مرکزی با شرکت ایران و دانشگاه توبینگن آلمان، در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ با هدف بررسی منشأ یکجانشینی، کشاورزی و اهلی‌گری در تپه چغاگلان آغاز شده‌است.

💡 از نمونه‌های دیگر کار میرزا جعفر تبریزی مرقعی است در کتابخانه دانشگاه توبینگن آلمان که بهترین نمونه خطوط ثلث، ریحان، نسخ، رقاع، توقیع، نستعلیق و تعلیق را می‌توان در آنها یافت..

💡 اواخر سده دوازدهم بود که گزاف فون توبینگن این شهر را بنا کرد و نزدیک صد سال بعد (۱۴۷۷) دانشگاه توبینگن به وسیلهٔ «گراف ابرهارد» ایجاد شد.