ته کار

لغت نامه دهخدا

ته کار. [ ت َ هَِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) اصل و مآل کار. ( آنندراج ). پایان و انجام کار. نتیجه کار. سرانجام کار:
شیرین پسران که دلبر و دلدارند
در دیده بلبلان، گل بی خارند
غافل ز ته کار نباشی کاینها
در کیر نهان همچو رطب کس دارند.قبول ( از آنندراج ).دور بیتابی که از حسن ته کار آگه اند
چون حنای بسته می دانند کار بسته را.محسن تأثیر ( ایضاً ).رجوع به ته و دیگرترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

اصل و مال کار پایان و انجام کار

جمله سازی با ته کار

خدا دونه که در دنیای فانی بغیر عشق ته کاری ندارم
از بسکه اساسش ز ته کار خراب است ویرانهٔ ما طاقت تعمیر ندارد
تک او از اثر حیله خصم آگاهست عزم او را ز ته کار مخالف خبرست
گُل‌دستهْ! تنه دیمْ گل وُ تنه یارْگلْ ته نومْ گلْ و ته کار گلْ و ته کردار گل
خوبونْ به شراب مَستنهْ، مُطْرِبون چنگ منْ عاشقِ ته کار و کردارمهْ، خشْ خنگ
کیست آگه غیر دریا از ته کار حباب کس چو دریا جویا نفهمیده است اسرار نگاه
پیش ارباب بصیرت کز ته کار آگهند گرمی این سرد مهران دوزخ آماده ای است
سطحیان چون به ته کار توانند رسید؟ صورت از خاطر آیینه به معنی نرود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال زندگی فال زندگی فال انگلیسی فال انگلیسی فال جذب فال جذب فال امروز فال امروز