بید معلق. [ دِ م ُ ع َل ْ ل َ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) بید مجنون. بید نگون. بید موله. ( یادداشت مؤلف ). نوعی از درخت بید که شاخهای تازه و جدید آن نازک و معکوس قرار میگیرد و دارای ماده «سالیسین » است. ( گیاه شناسی گل گلاب ص 297 ). رجوع به بید و بید مجنون شود.
فرهنگ فارسی
بید مجنون. بید نگون. بید موله.
جمله سازی با بید معلق
سایهٔ بید معلق هر طرف پیرامنش پرده پیش پرتو مهر جهان‌آرا گرفت
به باغ، بید معلق زتشنگی چون شمع گرفت لرزه و ازپای تا به کاکل سوخت