لغت نامه دهخدا بر روی زمین منت نهادن. [ ب َ ی ِ زَ م ِ ن ن َ ن ِ / ن َ دَ] ( مص مرکب ) کنایه از تکبر و رغم و رعونت و اعتقاد باطل بخود داشتن و در واقع چنان نبودن. ( آنندراج ).
