معنی باقرتنگه

لغت نامه دهخدا

باقرتنگه. [ ق ِ ت َ گ َ ] ( اِخ ) از دهات بلده ( دهستان پازوار ) حومه مشهد سر. ( از مازندران و استرآباد رابینو ترجمه وحید مازندرانی ص 74 و 157 ). در فرهنگ جغرافیائی آمده است: دهی است از دهستان حومه بخش بابلسر شهرستان بابل که در 4 هزارگزی خاور بابلسر برکنار راه شوسه بابلسر به نمیردردشت واقع است. ناحیه ای است دارای آب و هوای معتدل مرطوب و 215 تن سکنه،آب آنجا از چاه تأمین میشود، محصول عمده آن پنبه و کنجد و باقلا و غلات و صیفی و لبنیات و شغل مردمش زراعت و گله داری است و گله داران تابستان برای ییلاق به سواد کوه میروند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).

فرهنگ فارسی

از دهات مشهد سر

جمله سازی با باقرتنگه

این دهستان در دهستان ساحلی قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۴۳۷۴نفر (۱۱۹۸خانوار) بوده است؛ و جمعیت دهستان باقرتنگه در سال ۱۳۹۴ به مرز ۷۵۰۰ نفر هم رسیده است.

گزارش محتوای نامناسب