اشتهاردی

اهل اشتهارد.

اِشتهاردی از گویش های تاتی جنوبی رایج در جنوب غربی قزوین. این گویش دارای تمایز جنسی مذکر و مؤنث حقیقی و مجازی است. در صفت، ضمیر، حرف ربط و فعل ها تفاوت جنس دیده می شود. در این تمایز، تکیه نقش مهمی ایفا می کند. در اسم های مذکر، تکیه در هجای آخر و در اسم های مؤنث همیشه در هجای پیش از آخر است. زنان، واژه ها را به شکل مؤنث و مردان به شکل مذکر به کار می برند. جنس تمایز دستوری در مورد ضمیر، تنها در سوم شخص مفرد صادق است.

[ویکی نور] اشتهاردی (ابهام زدایی). اشتهاردی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:

💡 او در سال ۱۳۸۶ توسط کاوه اشتهاردی از روزنامه ایران اخراج شد. «چند روز مانده به ۲۲ بهمن سال ۱۳۸۶ از همه سردبیران ویژه‌نامه‌ها خواسته شد تا عکس و خبری از برگزاری باشکوه ۲۲ بهمن در سراسر ایران تهیه کنند و گفتند از عکس‌های سال‌های قبل استفاده کنید. من گفتم عکس و خبری که هنوز اتفاق نیفتاده منتشر نمی‌کنم و نکردم و فردای ۲۲ بهمن اخراج شدم.»

💡 وی در آشتیان در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز به دنیا آمد. در حدود ۲۰ سالگی دروس مقدمات را در حوزه علمیه آشتیان آغاز کرد، با به پایان رساندن مقدمات، عازم حوزه علمیه قم شد. شرح لمعه را نزد علی پناه اشتهاردی و شب زنده‌دار، قوانین را نزد ستوده فرا گرفت. مهم‌ترین استاد وی در قم، ناصر مکارم شیرازی بود. او در درس روح الله خمینی و مرتضی حائری یزدی فرزند مؤسس حوزه علمیه قم نیز شرکت کرده‌است.

💡 سروش محلاتی ( فرزند خلیل سروش محلاتی) در سال ۱۳۴۰ در شهرستان محلات متولد و در سال ۱۳۵۵ وارد حوزه علمیه قم شد. او اصول فقه را نزد سید مصطفی محقق داماد، شرح لمعه را نزد علی‌پناه اشتهاردی، مکاسب را نزد سیدعلی محقق داماد، کفایه را نزد آیت الله ستوده و رسائل را نزد سیدرسول موسوی تهرانی تلمذ کرد.