السعه

و در مجمع البيان است كه بعضى گفته اند: آيه (و لاياتل اولوا الفضل منكم و السعه...) درباره ابى بكر و مسطح بن اثاثه و پسر خالهوى نازل شده و او از مهاجرين، و از جمله بدريين و مردى فقير بود، و ابوبكر زندگىاش را تاءمين مى كرد و خرجى اش را مى داد، همين كه در قضيه افك شركت جست، ابوبكرنفقه اش را قطع كرد، و سوگند خورد كه تا ابد كمترين نفعى به او نرساند، ولىوقتى آيه فوق نازل شد، به روش نخست خود برگشت و گفت به خدا سوگند من دوستمى دارم خدا مرا بيامرزد، و به خدا تا زنده ام اين مرسوم را از او قطع نمى كنم،(نقل از ابن عباس و عايشه و ابن زيد).

و در تفسير قمى و در روايت ابى الجارود، از امام باقر (عليه السلام ) آمده كه دربارهآيه (و لا ياتل اولوا الفضل منكم و السعه ان يوتوا اولى القربى ) فرمود: منظوراز (اولى القربى ) خويشاوندان رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) مى باشد، و درآيه (و المساكين و المهاجرين فى سبيل اللّه و ليعفوا و ليصفحوا) فرمود: بعضى ازشما از بعضى ديگر گذشت كند و از يكديگر درگذريد. و اگر چنين كنيد رحمت خداوندبر شماست. خداوند مى فرمايد: (الا تحبون ان يغفر اللّه لكم و اللّه غفور رحيم ).