اختر فشان

اخترفشان. [ اَ ت َ ف َ / ف ِ ] ( نف مرکب ) فتالنده و فشاننده و نثارکننده اختر:
پیش عکس تاج تو شمع هوا گوهرپرست
زیر پایه ی ْ دست تو دست سپهر اخترفشان.فرخی.

( اسم صفت ) فشاننده و نثار کنند. اختر سپهر اخترفشان.

💡 کودکان بی گناه اختر فشان بر روی ماه گل فشانده بر گیاه و مل چشانده از شکر

💡 مردم چشمم بصبح اختر فشان چشم خونبارم به شب اختر شمار

💡 بحری است تیغش و آسمان بر گوهرش اختر فشان ز آن گوهری تیغ اختران چشم مدارا داشته

💡 به هامون درش ذره سونش فشان به گردش جهان چرخ اختر فشان