نیم پر

پشه‌ای نمرود را با نیم پر می‌شکافد بی‌محابا درز سر

شش جهت از دل دو نیم پر است خاطرت خوش که گندم است انبار

از خرد پر داشت عیسا زان شد اندر آسمان ور خرش را نیم پر بودی نماندی در خری

دریغا قالبم را هم ز بخشش نیم پر بودی که بر تبریزیان در ره دواسپه او برافزودی