نماز مغرب، به عنوان پنجمین نماز از نمازهای یومیۀ واجب، برای همۀ مسلمانان تکلیف شرعی محسوب میشود. این نماز، چهار رکعت است و بر مردان واجب است که سورۀ حمد و سورۀ نماز را در رکعتهای اول و دوم آن به صورت بلند قرائت نمایند. وقت ادای این نماز، از آغاز وقت مغرب شروع شده و تا گذشت مدت زمانی معادل خواندن سه رکعت نماز ادامه مییابد.
وقت نماز مغرب به دو بخشِ وقت مخصوص و وقت مشترک تقسیم میشود. وقت مخصوص نماز مغرب، فاصلهای است از ابتدای مغرب تا زمانی که تنها به اندازۀ ادای سه رکعت نماز از ابتدای مغرب گذشته باشد. پس از این زمان، وقت مشترک برای نماز مغرب و عشا آغاز میگردد. اگر فردی در این وقت مشترک، به اشتباه ابتدا نماز عشا را بخواند و سپس متوجه شود، نماز او صحیح است و میبایست نماز مغرب را بلافاصله پس از آن به جا آورد. همچنین، اگر شخصی در وقت مخصوص مغرب، نماز عشا را به طور کامل بخواند مانند حالتی که مسافر است احتیاط مستحب آن است که نماز عشا را بار دیگر در وقت خودش اعاده نماید.
وقت فضیلت نماز مغرب، از آغاز مغرب شروع شده و تا زمانی که سرخی جانب مغرب (معروف به حمرۀ مغربیه یا شفق) از بین برود، ادامه دارد. پس از محو این سرخی، وقت فضیلت این نماز فرا میرسد که تا یکسوم نخست شب ادامه دارد. گفتنی است که وقت مخصوص، برای مسافر و غیرمسافر متفاوت است و به طور کلی، زمانی است که تا نصف شب، تنها به اندازۀ خواندن نماز عشا فرصت باقی مانده باشد.