نفس راندن

نفس راندن. [ ن َ ف َدَ ] ( مص مرکب ) سخن گفتن. نفس برآوردن:
راه نفسم بسته شد از آه جگرتاب
کو همنفسی تا نفسی رانم ازین باب.خاقانی.

سخن گفتن. نفس بر آوردن.

💡 در طریقت بود سلطان وز دل ارباب فقر گامهای نفس راندن کامرانیهای او