مو بمو

گم شو ای ذره در آن مهر که تا سر نهان مو بمو فاش در آن زلف پریشان بینی

در سواد خال سیر زلف کردم مو بمو مد بسم الله را در نقطه پنهان یافتم

ز پای تا سر من مو بمو دهانی شد چشید ذوق حیاتی از آن خجسته سروش

حال خواجو که پریشان تر ازو ممکن نیست مو بمو از خم گیسوی شما می شنوم

نکته هایی که نهان بود در آن نقطه خال مو بمو زان خط شبرنگ عیان ساخته اند

گر صبا از زلف مشگینت نسیمی آورد عاشقان را مو بمو آشفته و شیدا شود