مظلومیت

لغت نامه دهخدا

مظلومیت. [ م َ می ی َ ] ( ع مص جعلی، اِمص ) در برابر بیدادگری قرار گرفتن. در معرض تجاوز و ستم واقع شدن. بی دفاع ماندن در مقابل تجاوز و بیدادگری.

فرهنگ فارسی

مصدر جعلی از مظلوم در برابر بیداد گری قرار گرفتن.

جمله سازی با مظلومیت

وی مؤسس دارالتبلیغ اسلامی بود. محسن کدیور با نوشتن مقاله‌ای با موضوع «اسناد مظلومیت آیت‌الله شریعتمداری» مدعی شد که دارالتبلیغ اسلامی توسط جمهوری اسلامی مصادره شده و به دفتر تبلیغات اسلامی تغییر نام یافته‌ است. حسینیهٔ شخصی وی هم بنا بر مقاله محسن کدیور به سرنوشت مشابهی دچار شد.
رمضان خدر به دلیل ناجوانمردی‌هایی فراوانی که در طول دوران ورزشی‌اش به او شد،به نماد مظلومیت در تاریخ کشتی ایران تبدیل شد.
سینگر در این کتاب به محکوم‌کردن نازیسم و مظلومیت قوم یهود بسنده نمی‌کند و به نکات عام‌تری می‌پردازد. وی دست به کاوش در شخصیت قربانیان این فاجعه می‌زند و این پرسش را در ذهن خواننده بیدار می‌کند چگونه و به چه علت انسان به مرحله‌ای می‌رسد که می‌تواند دست به جنایات هولناک بزند.
در سال ۱۹۶۷، مارتین ریت، کارگردان چپ‌گرای آمریکایی رمان «اومبره» (مرد) لئونارد را به فیلمی در مورد مظلومیت سرخپوستان تبدیل کرد که پل نیومن در آن نقش جوانی را بازی می‌کرد که در میان سرخپوستان آپاچی بزرگ شده بود و قربانی سفیدپوستان طمعکار می‌شد.
زمانی این زیارت توسط علی النقی قرائت شد که تشیع به علت فشارهای سیاسی خلفای عباسی در وضعیت سختی قرار داشت و امامان شیعه در تنگنای روزافزون قرار داشتند؛ لذا، امام هادی در ضمن زیارت با ترسیم مظلومیت علی بن ابی‌طالب سعی در جلب توجه مردم به امامت دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جان پناه یعنی چه؟
جان پناه یعنی چه؟
خوار یعنی چه؟
خوار یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز