مرگ پیچ. [ م َ ] ( اِ مرکب ) نوعی از پیچ، دستار، و آن چنان باشد که یک پیچ از دستار تاب داده حلقه وار بطرف گوش و گردن می آویزند و آن را مرگ پیچ از آن نامند که دارنده آن خود را از غایت شجاعت گرفتار مرگ میداند، و این معمول بهادران است. ( غیاث ).
فرهنگ فارسی
نوعی از پیچ دستار
جمله سازی با مرگ پیچ
عاشق گنج گهر را نیست آسایش ز مرگ پیچ و تاب مار در خوابیدن افزون می شود
