معنی مجوبه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( مجوبة ) مجوبة. [ م َ ب َ ] ( ع اِ ) پاسخ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جواب. ( از اقرب الموارد ).
مجوبة. [ م ُ ج َ و وَ ب َ ] ( ع ص ) ارض مجوبة؛ زمینی که بر آن جابجا باران باریده باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مؤنث مجوب و گویند: ارض مجوبة؛ زمین جابجا باران رسیده. ( ناظم الاطباء ).