چکامه سرای

لغت نامه دهخدا

چکامه سرای. [ چ َ م َ / م ِ س َ ] ( نف مرکب ) چکامه سرا. سراینده چکامه. آن کس که چامه و قصیده سراید. شاعر چامه سرا. و رجوع به چکامه سرایی شود.

فرهنگ فارسی

( چکامه سرا ی ) ( صفت ) ۱ - قصیده سرا. ۲ - شاعر.

جمله سازی با چکامه سرای

آثار باستانی به جامانده از تبس می‌رساند که این شهر در نقطهٔ والایی از تمدن در مصر باستان بوده‌است. هومر چکامه سرای یونانی در ایلیادش توانگری تبس را ستوده‌است.
البته بعدها، شماری از مردم سیراکوز که نسبت به اوری پید شاعر و چکامه سرای مشهور آتنی، دلبستگی و محبت داشتند، برخی از اسیران آتنی را آزاد نمودند و بدانان کمک کردند تا به آتن بازگردند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
میسترس
میسترس
افتراق
افتراق
فاسد
فاسد
علت
علت