ودین

به فدای سر دلبر دل ودین لایق نه به نثار ره جانان سرو جان قابل نیست

عماد دولت ودین صدر و پیشوای جهان تویی که بزم تو را ماه نو پیاله شود

پناه فضل، ابوالفضل فخر دولت ودین که شد چو خاک به پیش کفش محقر زر

مپرس از من حدیث کفر ودین را که من مستم ندانم آن و این را

با جگر گوشهٔ پیمبر این کنند وانگهی دعوی داد ودین کنند