نام بلند

لغت نامه دهخدا

نام بلند. [ م ِ ب ُ ل َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) نام نامی. ذکر خیر.صیت. شهرت. اسم و آوازه. نام باافتخار:
نماند حاتم طائی ولیک تا به ابد
بماند نام بلندش به نیکوئی مشهور.سعدی.- امثال:
نام بلند به که بام بلند.

فرهنگ فارسی

نام نامی. ذکر خیر. صیت. شهرت اسم و آوازه.

جمله سازی با نام بلند

💡 شما گفت از ایران به پند آمدید نه از بهر نام بلند آمدید

💡 هر جا که نام مجد و معالی کنند یاد نام بلند او سر دیوان و دفتر است

💡 با لشکر بلند کمان از نژاد ترک نام بلند جستی و برداشتی کمان

💡 نه کمتر شود بر تو نام بلند نه آید بدین پادشاهی گزند

💡 کزین هر دو از بهر نام بلند کُلا ساختی مرد و زن گیس بند

جنده یعنی چه؟
جنده یعنی چه؟
میلف یعنی چه؟
میلف یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز