پاراسمپاتیک

پاراسمپاتیک

سیستم پاراسمپاتیک یکی از دو بخش اصلی سیستم عصبی خودمختار است که نقش مهمی در تنظیم فعالیت‌های دستگاه گوارش ایفا می‌کند. این سیستم از طریق اعصابی مانند عصب واگ به دستگاه گوارش متصل می‌شود و به افزایش فعالیت‌های گوارشی کمک می‌کند. تحریک پاراسمپاتیک موجب افزایش حرکات دودی روده‌ها می‌شود، که این حرکات به جابجایی و مخلوط کردن مواد غذایی در لوله گوارش کمک می‌کند. همچنین، این تحریک باعث شل شدن اسفنکترها می‌شود، که اجازه می‌دهد مواد غذایی به راحتی از یک بخش به بخش دیگر منتقل شوند.

علاوه بر این، سیستم پاراسمپاتیک ترشح آنزیم‌های گوارشی و مایعات گوارشی مانند بزاق و صفرا را نیز افزایش می‌دهد، که به هضم بهتر مواد غذایی کمک می‌کند. به طور کلی، فعالیت پاراسمپاتیک به عنوان یک سیستم تسهیل‌کننده عمل می‌کند و به بهبود کارایی دستگاه گوارش و جذب مواد مغذی کمک می‌نماید. این فعالیت‌ها در شرایط استراحت و آرامش بدن، به ویژه بعد از غذا، بیشتر مشهود هستند.

فرهنگ عمید

بخشی از دستگاه عصبی خودکار که باعث کاهش فعالیت در قسمت های مختلف بدن می شود.

جملاتی از کلمه پاراسمپاتیک

این حالت توأم با احساس وانهادگی، رهایی و آرامش خاصی است که با فعال شدن اعصاب پاراسمپاتیک و نرمال کردن کنش‌های بیولوژیکی که دارای یک آستانه است و با تمرکز و تلقین ناخودآگاه هم می‌تواند همراه باشد.
استیل کلین، نوروهورمونی است که واسطه شیمیایی دستگاه عصبی پاراسمپاتیک شناخته شده و علاوه بر این دستگاه، در سیناپس‌های پیش‌عقده‌ای سمپاتیک و دستگاه عصبی مرکزی نیز فعالیت دارد.

رفلکس دهلیزی یا رفلکس باینبریج که با کشش دیواره های دهلیزی به دلیل افزایش بازگشت وریدی ایجاد می شود، منجر به افزایش تحریک سمپاتیک و کاهش تحریک پاراسمپاتیک توسط مراکز قلبی می شود. گیرنده‌های شیمیایی محصولات جانبی متابولیک و تغییرات در سطح اکسیژن را شناسایی می‌کنند و بازخوردی را در مورد نیاز به تنظیم جریان خون به مراکز قلبی عروقی ارائه می‌دهند. 

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم